Μίνι οδοιπορικό στην Καλίδονα

Ο χειμώνας κλείνει για την ομάδα μας, με μια εξόρμηση σε ένα μικρό γραφικό χωριό της ημιορεινής Ηλείας, την Καλίδονα. Το χωριό ανήκει στον δήμο της Ζαχάρως, βρίσκεται σε κοντινή απόσταση από τον Κακόβατο, κι αν και λόγω της γεωγραφικής του θέσης δεν είναι παραθαλάσσιο, η θέα που προσφέρει στον κυπαρισσιακό κόλπο είναι μοναδική. Αφορμή για την επίσκεψή μας αποτέλεσαν οι χορευτικές εκδηλώσεις που διοργανώνονταν στο χωριό εκείνες τις μέρες. Η διαδρομή μας ξεκίνησε από την Ανδραβίδα και μετά από μιά ώρα περίπου φτάσαμε οδικώς στην Καλίδονα. Το ταξίδι μας ως το χωριό ήταν ευχάριστο έχοντας συντροφιά τη φύση.

H ιστορία του χωριού και της ευρύτερης περιοχής ξεκινάει από τα αρχαία χρόνια, καθώς είναι κτισμένο πάνω στους λόφους της Ομηρικής Πύλου, στην οποία βασίλευσε ο Νέστορας. Μεταγενέστερα, οι πρώτοι κάτοικοι που εγκαταστάθηκαν στην περιοχή ήταν ορεινοί Ολύμπιοι και Αρκάδες, μετά το τέλος της Τουρκοκρατίας. Η σημερινή εικόνα της Καλίδονας σε ταξιδεύει πίσω στο χρόνο, στα παραδοσιακά χωρία των παππούδων μας. Σπίτια πέτρινα, μη ανακαινισμένα, με εμφανή τα σημάδια του χρόνου, μια κεντρική παραδοσιακή πλατεία, περιποιημένες πηγές με καθαρό νερό στην είσοδο του χωριού, άνθρωποι ζεστοί και χαμογελαστοί συνθέτουν μια εικόνα ενός χωριού που παρέμεινε αναλλοίωτο στο χρόνο και κατάφερε να διατηρήσει την ταυτότητα και την παράδοσή του.

Όπως αναφέρθηκε και παραπάνω, το χωριό συνδυάζει την φυσική ομορφιά του βουνού και της θάλασσας, καθώς βρίσκεται στην πλαγιά του όρους Μίνθη, οι βουνοπλαγιές του οποίου καταλήγουν στον κυπαρισσιακό κόλπο. Η περιοχή όμως μας επιφύλασσε κι άλλες εκπλήξεις. Μια από αυτές ήταν το σπήλαιο του Βαρκού, στο οποίο μας οδήγησε ένας ντόπιος που συναντήσαμε. Το σπήλαιο είναι φωλιασμένο σε μια κατάφυτη περιοχή από άγρια βλάστηση, πάνω σε ένα βράχο και δίπλα σε ένα καταρράκτη. Το 1845 βρέθηκε από έναν βοσκό μια εικόνα της Παναγίας μέσα στο σπήλαιο. Μετέπειτα, το 1883 άρχισε να λειτουργεί σαν εκκλησία και από τότε ονομάζεται σπήλαιο της Παναγίας του Βαρκού. Από τότε μέχρι και σήμερα γιορτάζει κάθε χρόνο στις 23 Αυγούστου. Κάτω από το σπήλαιο και λόγω των τρεχούμενων νερών, στο Βαρκό δε θα μπορούσε να υπάρχει κάτι άλλο πέραν από ένα δάσος με πλατάνια!

Σημαντικό είναι να αναφέρουμε επίσης, ότι το χωριό έχει μακρά χορευτική παράδοση. Κάθε καλοκαίρι, 22-23 Αυγούστου, ο πολιτιστικός σύλλογος της Καλίδονας-«Σάρενα» διοργανώνει χορευτικές παραστάσεις για τον εορτασμό της Παναγιάς του Βαρκού κάτω από τους καταρράκτες, με μεγάλη προσέλευση κόσμου. Στα πλαίσια της δικής μας επίσκεψης συναντήσαμε τον γνωστό δημοσιογράφο και μουσικολαογράφο Χρήστο Μυλωνά. Για τις ανάγκες της εκπομπής, του εν λόγω δημοσιογράφου, που προβάλλονται στη δημόσια τηλεόραση, παραδοσιακές χορευτικές ομάδες χόρεψαν στην κεντρική πλατεία. Έτσι, είχαμε και εμείς την ευκαιρία να πάρουμε μια γεύση από την πολιτιστική παράδοση του χωρίου και να απολαύσουμε τους χορούς. Τέλος, αν βρεθεί κανείς στο χωριό, δεν θα πρέπει να παραλείψει να επισκεφθεί το λαογραφικό μουσείο.

Φυσική ομορφιά, ιστορία, πολιτιστικές και θρησκευτικές παραδόσεις συνιστούν χαρακτηριστικά που προσδίδουν ταυτότητα και αυθεντικότητα σε έναν τόπο. Η Καλίδονα, χωρίς αμφιβολία διαθέτει όλα τα παραπάνω και αποτελεί ένα ακόμα χωριό κόσμημα για την Ηλεία.